Τρίτη 7 Μαρτίου 2017

Αυτή είναι η Ελλάδα μας



ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΕΙΔΗΣΗΣ 
  • Ποιος είναι ο Διονύσης Αρβανιτάκης Ο Φούρναρης της Κω, όπως έγινε γνωστός, βραβεύτηκε με το βραβείο της Κοινωνίας των Πολιτών 2016, από την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή.
  • Σήμερα, ο πρόεδρος της Κομισιόν είχε την ευκαιρία να στείλει ένα προσωπικό μήνυμα στον Φούρναρη της Κω, επωφελούμενος από την επίσκεψη του δημάρχου του νησιού.
  • - Margaritis Schinas (@MargSchinas) March 7, 2017 Ο φούρναρης της Κω Διονύσης Αρβανιτάκης είχε συγκινήσει όλη την Ευρώπη μοιράζοντας καθημερινά, δωρεάν ψωμί σε πρόσφυγες.
  • Έτσι του έστειλε μια φωτογραφία του με γραμμένη πάνω τη φράση Ευχαριστώ για όσα έκανες.

Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Μαγνήτης...το ρομαντικό σοκάκι...της ψαραγοράς στην Αίγινα...



Τον καιρό των μνημονίων, υπήρχε ένα νησί όπου ό, τι νταλκά κι αν τραβούσε ο καθένας έβρισκε τον τρόπο και να γλεντήσει και να χορέψει με κάθε ευκαιρία κι αφορμή. Υπήρχε και μια ψαραγορά, με δυο ταβερνάκια στο τέρμα της στοάς, του Γελαδάκη ήταν το ένα, και το Στέκι, του Βαγγέλη το άλλο. Και το Οκτώβρη του 13 ο Βαγγέλης έφερε τον πρόγονό του τον Θέμη, μαζί με το φίλο του το Νικόλα να παίζουν τις Κυριακές ρεμπέτικα έξω, στο πεζοδρόμιο, μπουζούκι και κιθάρα και φωνές δυνατές, καθαρές, ολόσωστες. Κέρασμα, ρε παιδί μου, είτε καθόσουν σε τραπέζι είτε απλά περνούσες. Οι μουσικοί ήταν νέα παιδιά, απόφοιτοι μουσικού σχολείου, κι ωστόσο έπαιζαν τα ρεμπέτικα σα να κυλούσε στις φλέβες τους μνήμη προγονική. Κι οι μερακλήδες που σηκώνονταν να φέρουν μια γυροβολιά δεν υπολείπονταν σε τίποτα από τους ατόφιους χαρακτήρες του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου. Τουρίστες, πολλοί, τα τάμπλετς και τα κινητά τελευταίας τεχνολογίας, μαζί με τις φωτογραφικές μηχανές είχαν πάρει φωτιά. Μια Δανέζα, γελαστή γυναίκα, χαρούμενη, παίρνει βίντεο το χορό του πρώτου (χρονολογικά) μερακλή της σύναξης. Κι εκείνος, τελειώνοντας τη γυροβολιά, την πλησιάζει και της λέει: «Μην το πεις της Μέρκελ.»
Γελάνε όλοι, ακόμα κι οι ξένοι, σαν να καταλάβανε τι είχε πει. Και το γλέντι συνεχίστηκε, με μια λεβεντιά, μια ευψυχία που έχουμε απόλυτη ανάγκη. Σαν ράτσα – πείτε, αν όχι στη Μέρκελ έστω στο Σαμαροστουρναρέικο και σια – δε μπορούμε όλη την ώρα μαυρίλα, θα πλαντάξουμε στο τέλος.






Βικτώρια Τράπαλη
φωτο/βίντεο: Κομνηνός Α.

Παρασκευή 10 Ιανουαρίου 2014

Παραδοσιακό σκαρί εκεί που του πρέπει...

                                     Παραδοσιακό σκαρί εκεί που του πρέπει... Το αλιεύσαμε από το face book....μας άρεσε...και το αναδημοσιεύουμε

                          Μπράβο Μαργαρίτα....για το θέμα και το ύφος του κειμένου σου.....!


Ηταν το βράδυ στις 27 Απριλίου του 2001, όταν ο Δαίδαλος αναχώρησε.
 Οι περισσότεροι Γυθειάτες είχαν ακούσει, πως αργά ή γρήγορα αυτό θα συνέβαινε, μα η αναχώρηση του έγινε σεμνά και αθόρυβα, χωρίς επισημότητες και ανακοινώσεις, όπως σεμνή ήταν και η ζωή του στην πόλη μας.
 Έτσι ελάχιστοι Γυθειάτες αντιλήφθηκαν ότι αυτή τη φορά που ο Δαίδαλος έβγαινε απ’ το λιμάνι, θα ήταν και η τελευταία. Στο λιμάνι του Γυθείου, είχαν μαζευτεί τα μέλη της οικογένειας που τον είχε και κάποιοι φίλοι για να τον αποχαιρετήσουν. Οι καπετάν Γιάννης και Δημήτρης Κρητικός, τον οδήγησαν αργά έξω από το λιμάνι κι έβαλαν ρότα για το Πέραμα. Συγκινημένοι τράβαγαν τη μπουρού ξανά και ξανά, αφήνοντας πίσω το λιμάνι και τους ανθρώπους που τους αποχαιρετούσαν.
 Πώς να πιστέψουν πως το λιμάνι που στάθηκε δεύτερο σπίτι τους, δε θα το αντίκριζαν ποτέ ξανά από τη γέφυρα του Δαίδαλου; Οι δύο άγκυρες στην πλώρη του Δαίδαλου, πάντα έμοιαζαν με μάτια, όπως μου έλεγε ο γιος του Δημήτρη Κρητικού και πλήρωμα του Δαίδαλου, Γιώργος, μα αυτή τη φορά, τα μάτια ήταν γεμάτα δάκρυα.
 Όσοι Γυθειάτες αντιλήφθηκαν από τους συνεχείς αποχαιρετιστήριους συριγμούς του σκάφους, ότι αυτή ήταν η τελευταία φορά που το έβλεπαν στο Γύθειο, αποχαιρετούσαν κι αυτοί σιωπηλά, το όμορφο liberty.


Το λιμάνι θα έχανε το στολίδι του και ο «αφανής ναύτης», το άγαλμα, που για χρόνια έδενε μπροστά του ο Δαίδαλος, θα έχανε την παρέα του. «Δεν έχει τέλος τούτο το ταξίδι που ζητάει το τέλος» λέει δια στόματος Γιάννη Ρίτσου και με υψωμένο το χέρι, αποχαιρετάει κι αυτός το γερο Δαίδαλο, που όντως μπορεί να κάνει το τελευταίο του ταξίδι, αλλά δε θα φτάσει στο τέλος.

Ο Δαίδαλος ναυπηγήθηκε το 1957 στο καρνάγιο του Περάματος, από το γνωστό καραβομαραγκό Γιώργο Ψαρρό για λογαριασμό της οικογένειας Σταθάκη και δούλευε ως ανεμότρατα στα παράλια της Κρήτης και της Λιβύης για δεκαεπτά χρόνια, προτού αποφασίσουν να τον πουλήσουν.
 Τα αδέλφια Γιάννης και Δημήτρης Κρητικός τον αγόρασαν τον Ιούλιο του 1974 και τον έφεραν στο Γύθειο το Σεπτέμβριο του ιδίου έτους. Ανοιχτό σκάφος, τύπου liberty (ελευθερία), με δυο κατάρτια και στρογγυλεμένες πρύμνη και πλώρη, άραζε τα 25 του μέτρα στο λιμάνι μας και έδινε τον τίτλο της πόλης, που φωτογράφιζαν οι επισκέπτες σε αμέτρητες φωτογραφίες, μια και στην πρύμνη του είχε γραμμένη τη λέξη «Γύθειο».
 Σκαρί μοναδικό, φτιαγμένο στο χέρι από μάστορα εμπνευσμένο, δε χρειάστηκε σχέδια για να ναυπηγηθεί, παρά μόνο το μεράκι, το ταλέντο και την πρακτική γνώση του ναυπηγού του. 
Γνώση μεράκι και έμπνευση, που είναι εμφανή σε όλες τις λεπτομέρειες του σκάφους, ακόμα και για τα μάτια του αδαούς.

· 





  • Η Ευρωπαϊκή κοινότητα την τελευταία δεκαετία του εικοστού αιώνα, αποφάσισε να μειώσει κατά 20% την αλιευτική δράση στη Μεσόγειο, ως προληπτικό μέτρο ενάντια στην υπεραλίευση.

  •  Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, χρηματοδοτούσε με σημαντικά ποσά την απόσυρση των αλιευτικών σκαφών, με βασική προϋπόθεση αυτά να καταστρέφονται και να μην κατασκευάζονται νέα προς αντικατάστασή τους.
  •  Βάσει αυτών των προγραμμάτων που ξεκίνησαν το 1991, υπολογίζεται πως καταστρέφονταν περίπου διακόσια σκάφη ετησίως, από τα οποία τα περισσότερα ξύλινα και παραδοσιακά, μια και οι ιδιοκτήτες αυτών, ήταν σε προχωρημένη ηλικία, δυσκολεύονταν να αντέξουν το υψηλό κόστος 
  • συντήρησής τους, και τα παιδιά τους συνήθως δεν ακολουθούσαν το επάγγελμα. Η απόφαση ήταν δύσκολη για τους Γιάννη και Δημήτρη Κρητικό, όμως μια και όλα συνηγορούσαν υπέρ της απόσυρσης, με πόνο ψυχής αποφάσισαν το 1999, να ενταχθούν και αυτοί σε πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής κοινότητας, για να «κόψουν» το Δαίδαλο και να αποσυρθούν από την ενεργό δράση.
  •  Το πεπρωμένο όμως του Δαίδαλου, δεν ήταν να τελειώσει έτσι άδοξα το ταξίδι του.

  • Όμως ο Δαίδαλος έχει να επιδείξει και άλλα προσόντα! Καθότι παραδοσιακός πανέμορφος και φιλόξενος, δεν ξέφυγε της προσοχής των δημοσιογράφων, που αφού αναγνώρισαν την αξία του, δεν του στέρησαν τη δημοσιότητα που του άρμοζε. 
  • Έτσι λοιπόν, όταν συζητήθηκε να αποσυρθεί από την ενεργό δράση και να «κοπεί», όπως λέγεται, δηλαδή να τον κομματιάσουν, μια ολόκληρη εκπομπή στήθηκε γι αυτόν το 2000, στο δημοσιογραφικό «Μαύρο κουτί» του Mega channel, για την προστασία των παραδοσιακών σκαφών, κάνοντάς τον μια τηλεοπτική διασημότητα.


  • Έτσι ο Δαίδαλος δε βρίσκεται πια στο λιμάνι του Γυθείου, όπου πέρασε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, αλλά από το 2001 και μετά, συνταξιούχος πια, βρίσκεται στο λιμάνι του Περάματος, ανάμεσα σε άλλα παραδοσιακά σκάφη, επιδεικνύοντας την περήφανη στρογγυλή του πλώρη και τα διπλά του κατάρτια, ως προστατευόμενο παραδοσιακό αλιευτικό. 

  • Ας ελπίζουμε και οι νέοι ιδιοκτήτες του να τον αγαπούν και να τον συντηρούν το ίδιο καλά με τους παλιούς, έτσι ώστε να βρίσκεται εν ζωή και να μπορούν να τον χαίρονται και να τον καμαρώνουν και οι επόμενες γενιές.
  •  Γιατί ο Δαίδαλος πέρα από παραδοσιακό σκάφος, είναι ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας μας, που πάντα θα θέλουμε να ξέρουμε πως βρίσκεται σε καλά χέρια, χωρίς να μπαίνει τέλος το ταξίδι του...
  •  Το 2000 ανακαλύφθηκε από τους δημοσιογράφους Λάμπρο Χαβέλα και Σοφία Παπαϊωάννου, που με αφορμή την πίκρα του καπετάν Γιάννη που θα αναγκαζόταν να κόψει ένα τόσο παραδοσιακό, αξιόπλοο και καλοσυντηρημένο σκαρί, ανακίνησαν το θέμα της καταστροφής των παραδοσιακών σκαφών στο «Μαύρο κουτί».
  • «Είναι σαν να καταστρέφουμε τα νεοκλασικά μας κτίρια» ειπώθηκε στη διάρκεια της εκπομπής. Ανακινήθηκε λοιπόν το θέμα και ξεκίνησε μια προσπάθεια διάσωσης για το Δαίδαλο, που αναδείχθηκε, από τα ελάχιστα εναπομείναντα σκάφη αυτού του τύπου, αλλά και για άλλα παραδοσιακά αλιευτικά, που διαφορετικά θα καταστρέφονταν. 
  • Η Ελένη Κρητικού και ο γιος του Δημήτρη Κρητικού, Χρήστος, τα έβαλάν με το τέρας της γραφειοκρατίας, πήγαν σε υπουργεία, επιτροπές, οργανισμούς και λοιπές υπηρεσίες και το 2001, κατάφεραν μετά από αγώνα, να το νικήσουν και να μαζέψουν εγκαίρως, όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, για τη σωτηρία του Δαίδαλου. Το μόνο που έμενε πια, στην οικογένεια Κρητικού, ήταν να διαλέξει το νέο ιδιοκτήτη και το νέο τόπο διαμονής του Δαίδαλου. 
  • Από τους υποψηφίους, προτιμήθηκε ο δήμος Περάματος, που γνώριζε το Δαίδαλο από τη στιγμή της γέννησής του αλλά και τις ετήσιες εργασίες συντήρησης του, στο ναυπηγείο κάθε καλοκαίρι.
  • Μέσω του συλλόγου προστασίας παραδοσιακών αλιευτικών σκαφών «Αγ. Νικόλαος» λοιπόν, ο Δήμος Περάματος αγκάλιασε την προσπάθεια διάσωσής του και έγινε ο νέος ιδιοκτήτης του όμορφου liberty, καθώς και άλλων προς απόσυρση παραδοσιακών σκαφών.



Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2013

ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ

Πως μπορείτε με τρεις κινήσεις να διαπιστώσετε εάν κάποιος έπαθε εγκεφαλικό;



Σε ένα μπάρμπεκιου μία γυναίκα σκόνταψε και έπεσε κάτω. Βεβαίωσε…
όλους ότι ήταν εντάξει (προσφέρθηκαν να καλέσουν ασθενοφόρο) και ότι απλά σκόνταψε σε κάποιο τούβλο εξαιτίας των καινούριων της παπουτσιών.
Αφού ανασκουμπώθηκε της έδωσαν ένα άλλο πιάτο με φαγητό.
Παρά το γεγονός ότι η Ingrid φαινόταν λίγο ταραγμένη, συνέχισε να απολαμβάνει το υπόλοιπο της βραδιάς.
Λίγο αργότερα ο σύζυγος της Ingrid τηλεφώνησε να ειδοποιήσει όλους ότι είχε πάει τη σύζυγό του στο νοσοκομείο (η Ingrid πέθανε στις 6 τα ξημερώματα).
Είχε υποστεί εγκεφαλικό στο μπάρμπεκιου και δεν στάθηκε δυνατό από κανέναν να το αντιληφθεί. Αν κάποιος είχε καταλάβει τα συμπτώματα ότι επρόκειτο για εγκεφαλικό ίσως η Ingrid να ήταν μαζί μας σήμερα. Θα χρειαστείτε μόνο 1 λεπτό να διαβάσετε το παρακάτω.
Ένας νευρολόγος είπε ότι εάν του φέρουν ένα θύμα εγκεφαλικού μέσα σε 3 ώρες μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιδράσεις ενός εγκεφαλικού … ολοκληρωτικά!
Το κλειδί είναι να αναγνωρίσουμε, να διαγνώσουμε το εγκεφαλικό και να βρεθούμε κοντά στον ασθενή μέσα σε 3 ώρες.
ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ

Να θυμάστε τα ’3′ βήματα. Διαβάστε και μάθετε τα παρακάτω: Καμιά φορά τα συμπτώματα ενός εγκεφαλικού είναι δύσκολο να αναγνωριστούν. Δυστυχώς η έλλειψη επίγνωσης προκαλεί καταστροφή. Το θύμα του εγκεφαλικού μπορεί να έχει υποστεί βλάβη εγκεφάλου ενώ οι άνθρωποι κοντά του δεν μπορούν να αντιληφθούν τα συμπτώματα του εγκεφαλικού.
Οι γιατροί λένε τώρα ότι οποιοσδήποτε, χωρίς ιατρική εκπαίδευση, μπορεί να αναγνωρίσει ένα εγκεφαλικό, ρωτώντας τον/ την να κάνει τις 3 ακόλουθες απλές ενέργειες:
1. Ζητήστε του / της ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕΙ
2. Ζητήστε του / της να ΣΗΚΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ ΧΕΡΙΑ (ΜΠΡΑΤΣΑ )
3. Ζητήστε του / της ΝΑ ΠΕΙ ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ (ΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΤΑΣΗ) π.χ. ….’Είναι μία ηλιόλουστη μέρα σήμερα’.

Εάν δεν μπορεί να κάνει οποιαδήποτε από τις 3 αυτές ενέργειες, καλέστε το 166 αμέσως και περιγράψτε τα συμπτώματα. Ανακαλύπτοντας ότι μία ομάδα από μη-ιατρικούς εθελοντές μπόρεσε να αναγνωρίσει αδυναμίες στο πρόσωπο, αδυναμίες στα χέρια και προβλήματα ομιλίας, οι ερευνητές παρακίνησαν το ευρύτερο κοινό να μάθουν αυτά τα 3 βήματα.
Παρουσίασαν τα συμπεράσματά τους στην ετήσια συνάντηση της Αμερικανικής Ένωσης Εγκεφαλικών την περασμένη Παρασκευή. Η διάδοση και χρήση αυτού του τεστ θα μπορούσε να συντελέσει στην άμεση διάγνωση και θεραπεία ενός εγκεφαλικού και στην αποτροπή εγκεφαλικών βλαβών.
Ένας καρδιολόγος είπε ότι εάν καθένας που λαμβάνει αυτό το e-mail το στείλει σε 10 άτομα, τουλάχιστον μία ζωή θα σωθεί. Μοιραστείτε τα παραπάνω με όσους φίλους μπορείτε, μπορείτε να σώσετε τις ζωές τους

Κυριακή 20 Ιανουαρίου 2013

Ελλάτε να σας ξεναγήσουμε...!

Η ιστοσελίδα http://www.greecevirtual.gr/ δημιουργήθηκε για να σας
«περιηγήσει» εικονικά, στα πανέμορφα νησιά της Δωδεκανήσου, μέσα από εκπληκτικές πανοραμικές εικόνες 360 μοιρών και σας δίνει την δυνατότητα να δείτε τους χώρους και τα τοπία από κάθε πλευρά τους, γυρίζοντας την εικόνα με το ποντίκι σας, σε όποια κατεύθυνση θέλετε δεξιά, αριστερά, πάνω, κάτω, συνοδευόμενη από τους φυσικούς ήχους του χώρου πού περιηγείστε!

Η ιστοσελίδα αποτελεί ένα πρωτοποριακό εικονικό «ξεναγό» που σας ενημερώνει και σας ξεναγεί με εικόνα, βίντεο, ήχο (τον ήχο του κύματος , των γλάρων κλπ.) και σύντομες πληροφορίες για κάθε τόπο που επισκέπτεστε στην ελληνική και αγγλική γλώσσα.

Μπορείτε να περιηγηθείτε στα σοκάκια και την εξοχή των νησιών ακόμα και το βράδυ, Κω, Ρόδου, Καλύμνου, Νισύρου, Πάτμου, Σύμης, Λειψών, Καρπάθου, Τήλου και Λέρου. Μπορείτε να περπατήσετε στην «παλιά πόλη» του κάθε νησιού, να μπείτε στα καταστήματα, μπαρ, εστιατόρια, να μελετήσετε ιερούς χώρους και μουσεία, να αισθανθείτε το βαθύ μυστήριο της Μονής της Πάτμου, και την έκλυση αδρεναλίνης στο σπήλαιο της Καλύμνου και να διαλέξετε την παραλία που θα βουτήξετε!

Μπορείτε να δείτε την Αθήνα με τις γειτονιές της, την Έδεσσα με τους καταρράκτες της, τα Λουτρά Πόζαρ στο Λουτράκι στην Αριδαία και την Χαλκιδική με τις κρυστάλλινες παραλίες της!

Η ιστοσελίδα είναι ένα πρωτότυπο και διασκεδαστικό project του δημιουργικού γραφείου ΚΙΝΗΤΡΟ της Κω, αποτέλεσμα μιας ορεξάτης καλλιτεχνικής παρέας η οποία συνεχώς ανεβάζει νέους όμορφους τόπους και πόλεις της πανέμορφης Ελλάδας μας.\
ΚΑΛΟ ΤΑΞΕΙΔΙ