Ο καλός Θεός ευλογησε να ...πάρω τους "δρόμους του Νοτιά..".να ανοίξω τα φτερά της φαντασίας, να αμπαλάρω τα σύνεργα των δυνατών αναμνήσεων ,της όρασης ...της όσφρησης , της ακοής ...χωρίς να αφήσω παραπονεμένη και την τερψιλαρύγγιο γεύση...και να αφεθώ στην περιπλάνηση...των δρόμων...και μουσικών ακουσμάτων...που έφερναν στα αυτιά μου τα τραγούδια του κινητού...τηλεφώνου....
Έφθασα στους Μολάους 10 το πρωί....ρωτάω...ένα αγρότη που "καμάτευε"
-Για το Κυπαρίσσι...καλά πάω..??
-Στρίψε ...στην πρώτη διασταύρωση αριστερά θα δεις την Ταμπέλα...πάρε τον ανήφορο...ρώτα σε κάθε χωριό...και θα βγεις...
Άγριο τοπίο με παράξενη σαγήνη..και πολλές εναλλαγές...εκεί που το θυμάρι η ρίγανη και το άγριο θρούμπι...αγκαλιάζουν τους σχιστόλιθους...και πλημμυρίζουν τον τόπο με μεθυστικές μυρωδιές...
Στην επόμενη στροφή ξανοίγεται η εικόνα του μικρού χωριού, με τα κυπαρίσσια τις ελιές και τις καταπράσινες καρυδιές, τα βελανίδια κλπ..που σου δίνουν την ικανοποίηση μιάς καταπληκτικής τουριστικής περιπλάνησης...
Στον ήλιο του Μεσημεριού....
Η καρδιά του Έρωτα..... κτυπά δυνατά..!!!!
Με σεβασμό στο περιβάλλον..που αγκάλιασαν κυρίως οι νέοι..και το χαίρονται
Το πανέμορφο..κόσμημα .. περιγιάλι ..που δεν κουράζεσαι να αποθανατίσεις καθε στιγμή.!
Στο επόμενο....συνεχίζουμε ...την μετάβαση στο ...Γέρακα...
Έφθασα στους Μολάους 10 το πρωί....ρωτάω...ένα αγρότη που "καμάτευε"
-Για το Κυπαρίσσι...καλά πάω..??
-Στρίψε ...στην πρώτη διασταύρωση αριστερά θα δεις την Ταμπέλα...πάρε τον ανήφορο...ρώτα σε κάθε χωριό...και θα βγεις...
Άγριο τοπίο με παράξενη σαγήνη..και πολλές εναλλαγές...εκεί που το θυμάρι η ρίγανη και το άγριο θρούμπι...αγκαλιάζουν τους σχιστόλιθους...και πλημμυρίζουν τον τόπο με μεθυστικές μυρωδιές...
Σταματάω στην πρώτη βρυσούλα...και ξαποστένω ετοιμάζοντας το διάφραγμα της κάμερας....
Τα τζιτζίκια μόνιμοι...συνοδοί....το κλείστρο ανεβοκατεβαίνει...τα τοπία ...αμέτρητα...
Να και η Θάλασσα.....οι δαντελωτοί κολπίσκοι...οι ατέλειωτες στροφές του δρόμου....ο τρούλος της Γαλάζιας Εκκλησιάς...το Κυπαρίσσι ...ο Γέρακας....δεξιότερα.... η Μονεμβάσια....
Τώρα καταλαβαίνω γιατί η μουσική πέννα του Γιάννη Ρίτσου..έπλεκε το χρυσοκέντητο...καμβά της ποίησης...που αργότερα μελοποιήθηκαν και έγιναν κομμάτι της Παράδοσης αυτού του τόπου.
Όλες οι αισθήσεις σε εγρήγορση.
Το πανέμορφο Κυπαρίσι ...μας κάνει αγνάντιο κατηφορίζοντας τις στροφές του δρόμου,και μαγεύει τις διαθέσεις μας και τον ενθουσιασμό μας...οι φίλοι δίπλα μου δεν προλαβαίνουν να φωτογραφίζουν τράβα την αυλή...τράβα τον γεράκο...τράβα το καντούνι...την προβλήτα...
Η καρδιά του Έρωτα..... κτυπά δυνατά..!!!!
Με σεβασμό στο περιβάλλον..που αγκάλιασαν κυρίως οι νέοι..και το χαίρονται
Το πανέμορφο..κόσμημα .. περιγιάλι ..που δεν κουράζεσαι να αποθανατίσεις καθε στιγμή.!
Στο επόμενο....συνεχίζουμε ...την μετάβαση στο ...Γέρακα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου